Transceiver HMG 2010 "HUSAR"

[SP9FKP]

Trudno sobie wyobrazić by "Husar" nie miał modułu DSP i dobrze, że w prototypie planowane jest wykorzystanie gotowego rozwiązania z PicAstar'a. Zaoszczędzi to mnóstwo czasu, który można przeznaczyć na testy części radiowej i zdobycie (jakże potrzebnego) doświadczenia. Jednakże moim zdaniem od DSP wyczynowego transiwera jakim niewątpliwie będzie "Husar" wymagać trzeba będzie więcej, dużo więcej. Współczesne DSP oferuje całą gamę wynalazków znakomicie poprawiających jakość i komfort odbioru emisji analogowych, dekodowania wszelakich emisji cyfrowych i analizę sygnałów na poziomie nieosiągalnym bez zaprzęgnięcia do tego komputera. Jeśli do tego dołożyć możliwość sprzęgnięcia detektora/dekodera ze światem zewnętrznym, to w efekcie okaże się, że to co teraz realizuje kilka niezależnych urządzeń, da się "załatwić" w jednym miejscu. Jak to zrobić ?

Można dla każdego zadania zbudować specjalizowany komputer, który będzie realizował wyznaczone mu zdanie i przekazywał wyniki w określonym protokole do innego komputera, który znowu obrobi i przekaże dalej. Można próbować implementacji specjalizowanych procesorów, które będą zarządzane "super" specjalizowanym kontrolerem itd. Będzie to na tyle wydajne, jak będzie to wymagane dla konkretnego etapu przetwarzania czyli optymalne, jak garnitur skrojony na miarę. Jednak nakład pracy i koszty poniesione na opracowanie "klocków" zapewne szybko zahamują dalszy rozwój bo jest to bardzo ":sztywne" podejście.

Można i (moim zdaniem należy) zastanowić się nad wykorzystaniem architektury i bibliotek DSP na klasycznego PC-ta. Wtedy cała struktura ulega podziałowi na dwie niezależne części na tyle elastyczne, że można je implementować i testować rozłącznie. Myślę o małych , zasilanych z 12V płytach głównych z mobilnymi procesorami. Ich wydajność porównywalna jest z bardzo specjalizowanymi procesorami DSP i przy obróbce wąskopasmowych emisji (z jakimi mamy do czynienia na pasmach) zostaje sporo mocy obliczeniowej dla innych procesów, np. logowania, obsługi Internetu, sieci lokalnej, rotora, skrzynki antenowej itp. innymi słowy: mamy część analogową o wyśrubowanych parametrach, podłączamy takiego mikro PC-ta, który mieści się w naszej obudowie transiwera, podłączamy klasyczną klawiaturę, na wierzchu stawiamy duży, czytelny wyświetlacz i mamy kompaktowe pełne urządzenie do pracy.
Przy taki podejściu mały wyświetlacz w obudowie pełni tylko rolę kontrolną wyświetlając najbardziej podstawowe nastawy.
Problemem jest tylko wybranie i okrojenie do najbardziej niezbędnych usług systemu operacyjnego.
Ale to już temat na inną dyskusję ...