Mieszacz Oxner'a

[SP9FKP]

Bardzo dziękujemy Piotrze za tak obszerny i treściwy wpis. Napracowałeś się solidnie a my konsumujemy ze smakiem. Nasuwa się kilka uwag.
1. Rola dipleksera w pochłanianiu zbędnych produktów mieszania daleko oddalonych od częstotliwości pośredniej jest szczególnie istotna w przypadku mieszacza kołowego DBM, który jest bardzo wrażliwy na niedopasowanie wrót. Inne topologie są mniej wrażliwe, są też mieszacze zupełnie nie wrażliwe na dopasowanie i w tym przypadku diplekser też jest potrzebny bo wstępnie filtruje i chroni wejście następnego członu toru odbiornika przed silnymi produktami procesu mieszania. Jednak sam w sobie nie stabilizuje impedancji "widzianej" przez mieszacz od jego strony co oznacza, że to my musimy ją zapewnić w znacznie węższym zakresie co nie jest już trudne. Najprostszym rozwiązaniem problemu rzeczywiście jest tłumik o niewielkim tłumieniu który co prawda wprowadza stratę ale za to te odbite tłumi dwa razy efektywniej co w wielu wypadkach wystarcza.
2. Teoretycznie od strony wejścia również można by się posłużyć tą samą metodą bo pasma są stosunkowo wąskie ale stopień komplikacji układu byłby niewspółmierny do spodziewanego zysku.
3. Wartości elementów w diplekserze zależą od częstotliwości i założonej dobroci obciążonego dipleksera czyli szerokości pasma i są liczone dla określonej impedancji znamionowej. Nie można zatem przyjmować ich dowolnie i "dostrajać" do rezonansu. Dla optymalnego efektu trzeba zachować precyzję.
4. Raz jeszcze widać jak potrzebnym w naszej pracowni jest NanoVNA. Zaryzykuję twierdzenie, że nie ma (no może z wyjątkiem miernika uniwersalnego) bardziej przydatnego narzędzia i przy budowie czegoś bardziej zaawansowanego niż stabilizator napięcia - niezbędny.