Dłubiąc w temacie AGC do Fukusia i pamiętając słowa Henryka z wątku Husarka przy okazji omawiania kompresora właśnie:
Cytat:"Najlepsze sterowanie diody LED byłoby ze źródła prądowego, skomplikowałoby to jednak nadmiernie całą konstrukcję"
pomyślałem aby pominąć "mostek" prostujący napięcie ze wzmacniacza operacyjnego (tak zrobiłem we własnym kompresorze wyżej) a diody LED - dwie przeciwsobnie - wsadzić w gałąź ujemnego sprzężenia wzmacniacza. Daje to właśnie źródło prądowe sterowane napięciem, czyli (prawie) liniową charakterystykę prądu diody - a co za tym idzie - świecenia, od napięcia wejściowego.
Schemat poniżej:
O wartości przełożenia napięcia na prąd decyduje rezystor R4 prostą relacją Uwe / R4. W tym układzie dla 10mV na wejściu przez diody popłynie prąd 100uA. Wydaje się to mało ale diody świecą pełnym światłem przy 10-20mA (takie zwykłe) a 100uA to aż dość światła żeby fotorezystor (który, przypomnę jest elementem wykonawczym w pętli kompresora) to wyczuł.
Trudnym się może wydawać przeciwsobne łączenie ledów, problemy mogą być mechaniczne - bo trzeba obydwie upchnąć przed fotorezystorem i elektryczne - bo wydajność świecenia w zależności od prądu może być różna... Ale od czego jest google które wynalazł mi przeciwsobną diodę LED o identycznych kolorach tzn czerwonym
http://www.optosupply.com/UploadFile/PDF...23131a.pdf. Dokładnie ta jest do nabycia w TME. Warto jej zeszlifować łepek dzięki czemu będzie bliżej fotorezystora i skleić np. kropelką.
Jeszcze kilka słów o użytym wzmacniaczu operacyjnym w tym układzie (i podobnych).
Dopóki napięcie wyjściowe wzmacniacza nie przekracza napięcia progowego diody, wzmacniaczowi wydaje się że pracuje w otwartej pętli wzmocnienia czyli ma - idealnie - wzmocnienie nieskończone. Powyżej tego napięcia dioda zaczyna przewodzić i działa ujemne sprzężenie zwrotne.
W praktyce wzmocnienie otwartej pętli jest skończone i mocno zależy od częstotliwości (szybko spada). Dla TL072 i podobnych jest to (dla DC) nieco ponad 100 tyś x. Dla 5kHz już tylko około 1000x (
http://www.ti.com/lit/ds/symlink/tl071.pdf rysunek 9 str. 10). Załóżmy teraz że nasze diody LED zaczynają przewodzić przy napięciu 1.5V. Dla 10Hz mamy 100 000x wzmocnienia więc na wejściu potrzebujemy 15uV . Dla 5kHz potrzebujemy już 1.5mV. Tak więc wydajność sterowania LEDem wyraźnie maleje z częstotliwością. Dla wyższych częstotliwości próg zadziałania kompresji jest wyższy. Można to skompensować prostym filtrem RC na wejściu (np. kondensatorem C1). W praktyce i tak chyba mamy dość napięcia na wejściu (z samego mikrofonu elektretowego spokojnie wyjdzie kilkadziesiąt mV) i można będzie zwiększyć R4.
Dla wysokich częstotliwości, konieczności wysterowania dużym prądem lub wysokiego napięcia progowego LEDów TL072 może nie być za dobry, ponieważ ma dość małą wydajność prądową, do tego wymaga dość sporego odstępu maksymalnego napięcia wyjściowego od napięć zasilających.
Przebiegi prądu na diodach:
V004 to wejście, Ix to prąd wyjściowy (czyli prąd na diodach). Widać tam ten ząbek w okolicach zera, to jest właśnie efekt skończonego wzmocnienia opampa i progu przełączania diody.
