Transceiver HMG 2010 "HUSAR"

[SQ8NVF]

Instrukcji wykonawczych ciąg dalszy. Na fotografiach przedstawiłem wykonanie transformatorów T2-T4. T2 i T3 są podpisane na fotografiach. Nie podpisany - największy - to trafo wyjściowe.

T2 został nawinięty kynarem - o ile wiem, to o średnicy 0,4mm. Najpierw 4 zwoje uzwojenia pierwotnego, na nim dwa zwoje bifilarnie uzwojeń wtórnych.

T3 (właściwie jest to dławik) nawinięto bifilarnie drutem DNE 0,5mm - w moim przypadku 7 zwojów na FT50-43.

Najwięcej pracy wymaga T4. Uzwojenie pierwotne wykonano z wierzchniej warstwy podwójnego oplotu kabla koncentrycznego (srebrzonego). Aby nawinąć ten transformator, należy odciąć odpowiedniej długości kawałek oplotu i linki/drutu na uzw. wtórne. Tu wykorzystano - również srebrzoną - linkę w teflonie. Najpierw przekładamy oplot przez rdzeń, następnie wykonujemy w nim otwory zaznaczone nr 1 - tak, aby oplot zachował ciągłość (nie rozplatamy). W kolejnym kroku wyciągamy oplot z rdzenia (delikatnie). Przez wykonane otwory przekładamy uzwojenie wtórne (1 zwój, tak aby wolne końcówki wystawały w miejscu otworów nr 1 - z równymi długościami po obu stronach). Tak przygotowane druty wkładamy do otworów w rdzeniu. Następnie wolne końcówki uzwojenia wtórnego wkładamy w otwory nr 1 - lewą linkę w prawy otwór, prawą linkę w lewy otwór w oplocie. Delikatnie przepychamy wzdłuż otworów, i z wyczuciem robimy po drugiej stronie - tam, gdzie wychodzi uzwojenie wtórne - otwory w oplocie oznaczone nr 2 (najlepiej pincetą lub małym śrubokrętem). Linka w teflonie bardzo ułatwia tą operację. Po przewleczeniu uzwojenia wtórnego dobrze jest je naciągnąć, aby się ułożyło w oplocie. Końce oplotu stanowiące wyprowadzenia uzw. pierwotnego należy odpowiednio wyprofilować, tak aby pasowały do pól lutowniczych na PCB.

Jak widać, przy odrobinie staranności można wykonać bardzo ładnie te transformatory