miniYES

[SP2JQR]

Krzysztofie, zaproponuj lepszą i szybszą metodę sprawdzenia poprawności działania wtórnika źródłowego w MiniYesie.

Dzięki zaproponowanej przeze mnie metodzie można bardzo szybko wykryć nieprawidłowe działanie układu.
Chcąc pomierzyć jeszcze dokładniej, co uważam nie jest do niczego potrzebne, można dorobić do posiadanjego analizatora sondę wysokoomową o niskiej pojemności własnej i taką sondą pomierzyć dokładnie w rzeczywistym układzie.

Do pomiaru w rzeczywistym układzie można użyć też generatora w.cz. i oscyloskopu z sondą wysokoomową. Jednak na górnych zakresach pojemność sondy rzędu 13-15pF spowoduje kompletne rozstrojenie obwodów wejściowych.

Można też zbudować chytry układ sterowanego napięciem źródła prądowego w.cz i wtedy dławik, o którym piszesz będzie dobrze widoczny, ale też nie do końca odzwierciedli to rzeczywisty układ, ponieważ zarówno indukcyjność dławika, jak też pojemność ścieżek płytki drukowanej oraz wejściowa mosfetów stanowią część wysokoomowego obwodu rezonansowego wpływającą na jego dobroć i tylko w całości można to zestroić.

Z powyższych względów nadal uważam, że zaproponowana metoda pomiaru i sprawdzenia samego wtórnika jest w tym przypadku bardzo dobra i dostępna od razu dla każdego posiadacza analizatora NWT i podobnych.

Napisałem, że aby pomierzyć sam wtórnik, ale także całość należy odłączyć kondensator C15 od punktu KT2 i podłączyć do sondy pomiarowej 50 omów. Jeśli przyłożymy sondę do punktu KT2 bez rozłączenia obwodu to mamy nieprawidłowe potrójne obciążenie : mieszaczem, rezystorem 47omów, oraz dodatkowo sondą pomiarową.
Niedokładność tej metody wynika z innego obciążenia sondy pomiarowej niż mieszacza razem z rezystorem 47omów. Jest jednak całkowicie wystarczająca do oceny prawidłowości pracy.

Wykonywałem swego czasu pomiary w pełnym układzie z obciążeniem mieszaczem - można podłączyć sondę zamiast rezystora 47omów. W tym przypadku mamy jednak bardzo widoczny wpływ heterodyny, która dzięki nieidealnemu zrównoważeniu mieszacza przedostaje się do wejścia sondy pomiarowej zakłócając pomiar, trzeba więc w tym przypadku najpierw zadbać o bardzo dobre zrównoważenie mieszacza.

Jeszcze prościej można to zmierzyć zwykłą sondą diodową (np. V640) podłączając na wejście niskoomowe obwodów generator w.cz., ale pytanie dotyczyło pomiaru analizatorem NWT.

---

Łukaszu, jak by Ci się chciało to możesz zrobić takie doświadczenie:

Robisz drugi pomiar tak samo jak poprzednio w takich samych warunkach i przy takiej samej kalibracji przyrządu, ale bez dławika o którym mowa.
wynik możesz umieścić na forum, ale jaby Ci jeszcze dalej się chciało to w jakimś programie graficznym nałóż pomiar z dławikiem i bez dławika. Zobaczymy wtedy wszyscy jaka jest rzeczywiście różnica.
Poprzedni pomiar radzę też powtrórzyć, aby warunki termiczne i zakłóceniowe były prawie takie same przy obydwu pomiarach.

Wpływ dławika możesz również pomierzyć mierząc wszystko razem z obwodami rezonansowymi, oczywiście dla każdego pasma z osobna. Dławik jest potrzebny tylko do nadawania, a więc dowolnie można badać układ korzystając tylko z toru odbiorczego. Można również zbadać wpływ tranzystora nadawczego odłączając go całkiem.
Ci co lubią liczyć mogą spróbować obliczyć wpływ dławika - również dla każdego pasma osobno przyjmując dla uproszczenia tylko środkowe częstotliwości pasm. Oblicznie wbrew pozorom nie koniecznie musi być bardzo trudne.

Osobiście wykonałem swego czasu bardzo dużo różnych pomiarów za pomocą profesjonalnej aparatury (nie NWT) ale nigdy o tym nie pisałem bo przeciętny radioamator nie ma do niej dostępu. Czasy się jednak zmieniają i w obecnej chwili mamy wręcz powszechny dostęp do analizatorów NWT. Za ich pomocą można wykonywać wiele ciekawych pomiarów, a ze względu na powszechność pomiary te mogą być zweryfikowane przez innych kolegów. Warunkiem jest dokładne podawanie schematu układu pomiarowego i ustawień oraz kalibracji przyrządów.